آنجلینا جولی، الهه زیبایی سینما، در اقدامی بیسابقه جای زخمهای جراحی «برداشتن پستان» خود را مقابل دوربین مجله تایم به نمایش گذاشت. روایتی تکاندهنده از جنگ او با ژن سرطان، مرگ تلخ مادرش و پیامی که با نمایش اندام آسیبدیدهاش به زنان جهان مخابره کرد.
- آنجلینا جولی جای زخمهای ماستکتومی را نشان داد
- تصمیمی که زندگی را تغییر داد
- زخمهایی که پنهان نماندند
- آگاهی به جای ترس
- زخمی که ریشه در خانواده دارد
- گام بعدی؛ پیشگیری کاملتر
- بدن زن؛ میدان قضاوت یا انتخاب؟
- پیوند سینما و زندگی
- صدایی برای زنانی که دیده نمیشوند
- جنگ با برد پیت و بازگشت به میدان به عنوان یک زن مستقل
- شجاعتی که الهامبخش است
آنجلینا جولی، ستاره سکسی و همیشه خبرساز هالیوود، بار دیگر با اقدامی جسورانه و متفاوت، جهان را تحت تأثیر قرار داد. او در ۵۰ سالگی تصمیم گرفت برای نخستین بار جای زخمهای جراحی ماستکتومی (برداشتن پستان) خود را در یک فوتوشوت علنی نشان دهد؛ اقدامی که نه تنها جنجالی و پرحاشیه بود بلکه پیام قدرتمندی برای آگاهیبخشی درباره سرطان پستان و تخمدان داشت.
این حرکت جسورانه، درست ۱۲ سال پس از جراحی پیشگیرانهای که زندگی او را تغییر داد، بار دیگر نام جولی را به تیتر اول رسانههای جهان تبدیل کرد.
آنجلینا جولی جای زخمهای ماستکتومی را نشان داد
آنجلینا جولی، نامی که سالها با قدرت، زیبایی و استقلال گره خورده، این بار نه با یک نقش سینمایی، بلکه با تصمیمی جسورانه دوباره در مرکز توجه قرار گرفت. ستاره پنجاهساله هالیوود برای نخستینبار جای زخمهای جراحی ماستکتومی خود را علنی کرد؛ زخمهایی که یادگار یکی از سختترین تصمیمهای زندگی او هستند و حالا به نمادی از آگاهی، انتخاب و بقا تبدیل شدهاند.
این اقدام، دوازده سال پس از جراحی پیشگیرانهای انجام شد که جان او را نجات داد. جولی با حضور در یک عکاسی ویژه و گفتوگویی صریح، پرده از مسیری برداشت که میلیونها زن در جهان ممکن است روزی با آن روبهرو شوند؛ مسیری میان ترس، آگاهی و تصمیم.
تصمیمی که زندگی را تغییر داد
در سال ۱۳۹۲، آنجلینا جولی پس از انجام آزمایشهای ژنتیکی متوجه شد حامل جهش ژنتیکی خاصی است که احتمال ابتلا به سرطان پستان و تخمدان را به شکل چشمگیری افزایش میدهد. پزشکان به او گفته بودند خطر ابتلا به سرطان پستان در بدنش بسیار بالاست و همین آگاهی، او را در برابر یک انتخاب بزرگ قرار داد: صبر کردن یا پیشگیری.
جولی راه دوم را انتخاب کرد. او تحت عمل جراحی برداشتن هر دو پستان قرار گرفت و سپس جراحی ترمیمی انجام داد؛ تصمیمی که آن روزها واکنشهای گستردهای در جهان به همراه داشت و حالا پس از بیش از یک دهه، تاثیرات آن هنوز ادامه دارد.
زخمهایی که پنهان نماندند
در تصاویر جدید، آنجلینا جولی با لباسی ساده و حالتی آرام دیده میشود. دستش را روی سینه گذاشته و نگاهش مستقیم است؛ نه برای جلب توجه، بلکه برای گفتن یک حقیقت. او میگوید این زخمها را با بسیاری از زنانی که دوستشان دارد، شریک است و هر بار که زنان دیگری زخمهای خود را نشان میدهند، عمیقا تحت تاثیر قرار میگیرد.
به گفته خودش، این تصمیم برای پیوستن به جمع زنانی است که سکوت را شکستهاند؛ زنانی که بدنشان داستانی از مبارزه، انتخاب و ادامه زندگی دارد.
آنجلینا جولی در این تصاویر با یک پلوور یقه باز مشکی ظاهر شده است؛ در حالی که یکی از دستانش را به شکلی نمادین روی سینهاش قرار داده، بخشهایی از نتایج جراحیهای سخت خود را در معرض دید قرار داده است. او در مصاحبهای که همراه با این عکسها منتشر شده، با صدایی لرزان اما مصمم گفت:
«من این زخمها را با بسیاری از زنانی که دوستشان دارم، به اشتراک میگذارم. هر زمان که میبینم زنان دیگر شجاعت به خرج میدهند و زخمهای خود را به نمایش میگذارند، عمیقاً متأثر میشوم. امروز میخواهم به آنها بپیوندم؛ زیرا میدانم که آگاهیرسانی درباره سلامت پستان، میتواند جان انسانها را نجات دهد.»
این جراحی که در سال ۲۰۱۳ انجام شد، یکی از بزرگترین رازهای زندگی جولی بود که همان زمان با انتشار یادداشتی در نیویورک تایمز با عنوان «انتخاب پزشکی من»، جهان را تکان داد. او حالا پس از یک دهه، از مرحله «حرف زدن» به مرحله «نشان دادن» رسیده است تا ثابت کند زیبایی واقعی، در سلامت و بقاست، نه در کمال ظاهری.
آگاهی به جای ترس
هدف جولی از این اقدام، صرفا روایت شخصی نیست. او میخواهد توجهها را به اهمیت آگاهی، پیشگیری و غربالگری جلب کند. به باور او، هر زن باید بتواند مسیر درمان و مراقبت سلامت خود را آگاهانه انتخاب کند؛ انتخابی که بدون اطلاعات دقیق، ممکن نیست.
او تاکید میکند آزمایشهای ژنتیکی و غربالگری باید برای زنانی که سابقه خانوادگی یا عوامل خطر مشخص دارند، در دسترس و مقرونبهصرفه باشد. از نگاه جولی، سلامت نباید به موقعیت مالی یا محل زندگی گره بخورد.
زخمی که ریشه در خانواده دارد
سرطان برای آنجلینا جولی فقط یک احتمال آماری نبود؛ یک تجربه خانوادگی تلخ بود. مادرش را در میانسالی بر اثر سرطان از دست داد؛ زنی که سالها با بیماری جنگید و در نهایت شکست خورد. مادربزرگ و عمهاش نیز قربانی همین بیماری شدند.
این فقدانها، خلا عمیقی در زندگی جولی ایجاد کرد و او بارها گفته است که نمیخواست فرزندانش روزی همان جملهای را بگویند که او مجبور شد بگوید: «مامان را به خاطر سرطان از دست دادم.»
همین ترس، به نیرویی برای تصمیمی شجاعانه تبدیل شد.
دلیل این تصمیم متهورانه آنجلینا، ریشه در یک تراژدی خانوادگی دارد. او حامل جهش ژنتیکی BRCA1 است؛ ژنی که پزشکان به او گفته بودند خطر ابتلا به سرطان پستان را در او به ۸۷ درصد و خطر سرطان تخمدان را به ۵۰ درصد میرساند. این اعداد برای جولی، فقط آمار نبودند؛ آنها خاطرات تلخ مرگ عزیزترینهایش بودند.
- مرگ مادر: مارشلاین برتراند، مادر آنجلینا، در سال ۲۰۰۷ و در سن ۵۶ سالگی، پس از سالها نبرد دردناک با سرطان تخمدان درگذشت. آنجلینا شاهد بود که چگونه بیماری، هویت و جان مادرش را ذرهذره بلعید.
- عمه و مادربزرگ: تنها دو هفته پس از جراحی آنجلینا در سال ۲۰۱۳، عمهاش «دبی مارتین» نیز بر اثر سرطان پستان درگذشت. مادربزرگ او نیز قربانی همین بیماری بود.
جولی با یادآوری آن روزها میگوید: «مادرم ترجیح میداد درباره بیماریاش حرف نزند، چون حس میکرد سرطان دارد به تمام هویت او تبدیل میشود. من اما نمیخواستم فرزندانم (مدوکس، زاهارا، پاکس، شیلو، ناکس و ویوین) شاهد مرگ من باشند. میخواستم آنها بدانند که مادرشان جنگید تا بماند.»
گام بعدی؛ پیشگیری کاملتر
بسیاری نمیدانند که ماجراجویی پزشکی جولی تنها به پستانها ختم نشد. در مارس ۲۰۱۵، پس از اینکه آزمایشهای خون ناهنجاریهایی را نشان دادند، او در یک جراحی فوری، تخمدانها و لولههای فالوپ خود را نیز خارج کرد.
این به معنای ورود زودهنگام به دوران یائسگی در سنین جوانی بود. او با صراحتی بینظیر میگوید: «من اکنون یائسه هستم. دیگر نمیتوانم بچه دار شوم و تغییرات فیزیکی را حس میکنم، اما با آن راحتم. نه به این دلیل که قوی هستم، بلکه به این دلیل که این بخشی از زندگی است. حالا فرزندانم هرگز مجبور نخواهند شد بگویند: مامان بر اثر سرطان تخمدان درگذشت.»
چند سال پس از ماستکتومی، جولی برای کاهش خطر ابتلا به سرطان تخمدان نیز دست به اقدام دیگری زد و تخمدانها و لولههای فالوپ خود را برداشت. تصمیمی دشوار که پیامدهای جسمی و روحی خاص خود را داشت، اما او آن را بخشی از مسیر زندگی دانست.
او درباره این دوره گفته است که اگرچه تغییرات فیزیکی اجتنابناپذیر بوده، اما آرامش خاطری که از کاهش خطر بیماری به دست آورده، ارزش آن را داشته است.
بدن زن؛ میدان قضاوت یا انتخاب؟
حرکت اخیر آنجلینا جولی فراتر از یک ژست رسانهای است. او در جهانی که بدن زنان دائما قضاوت میشود، روایت متفاوتی ارائه میدهد: بدنی که نه برای زیبایی نمایشی، بلکه برای زندگی حفظ شده است.
نشان دادن جای زخمها، به معنای پذیرش نقص نیست؛ به معنای افتخار به بقاست. پیامی که میگوید بدن سالم، بدنی بیزخم نیست؛ بدنی است که صاحبش آگاهانه از آن مراقبت کرده است.
پیوند سینما و زندگی
همزمان با این گفتوگو، آنجلینا جولی در فیلمی تازه ایفای نقش کرده که داستان زنی مبتلا به سرطان پستان را روایت میکند. او میگوید این فیلم برایش بسیار شخصی است، چون برخلاف بسیاری از آثار مشابه، فقط از درد و پایان نمیگوید؛ بلکه از زندگی حرف میزند.
به باور او، بیماری بخشی از مسیر انسان است، نه تمام هویت او. همین نگاه باعث شد که این نقش را بپذیرد و آن را ادای دینی به مادرش و تمام زنانی بداند که در سکوت جنگیدهاند.
انتشار این عکسهای جنجالی همزمان شده است با آمادگی برای اکران فیلم جدید او به نام Couture (دوزندگی). در این درامِ مد، جولی نقش «مکسین واکر» را بازی میکند؛ یک فیلمساز آمریکایی که در میانه هفته مد پاریس متوجه میشود به سرطان پستان مبتلا شده است.
جولی میگوید این فیلم برای او یک تجربه بسیار شخصی بوده است: «فیلمهایی که درباره سرطان ساخته میشوند، معمولاً فقط از غم و پایان حرف میزنند. اما ما در این فیلم از “زندگی” حرف زدیم. از اینکه چگونه با درد روبرو شویم و اجازه ندهیم بیماری، تمام هستی ما را تعریف کند.» جالب است بدانید که جولی در طول فیلمبرداری، برخی از جواهرات مادرش را که حاوی خاکستر اوست، به همراه داشت تا یاد و خاطره او همیشه با او باشد.
صدایی برای زنانی که دیده نمیشوند
آنجلینا جولی سالهاست از جایگاه شهرتش برای طرح موضوعات انسانی استفاده میکند؛ از حقوق پناهندگان تا سلامت زنان. اقدام اخیر او نیز در همین مسیر است: شکستن تابو، باز کردن گفتوگو و تشویق به انتخاب آگاهانه.
او میگوید زمانی که تجربهاش را سالها پیش با مردم در میان گذاشت، هدفش ترغیب زنان به تصمیمگیری آگاهانه بود، نه تحمیل یک راه. هر زنی حق دارد انتخاب خودش را داشته باشد و هیچ انتخابی نباید قضاوت شود.
جنگ با برد پیت و بازگشت به میدان به عنوان یک زن مستقل
این نمایش قدرت در حالی صورت میگیرد که آنجلینا جولی به تازگی از نبرد طولانی و ۸ ساله طلاق از برد پیت (Brad Pitt) رها شده است. در حالی که برد پیت ۶۱ ساله درگیر حواشی جدید زندگی خود است، جولی با تمرکز بر سلامت زنان و فعالیتهای بشردوستانه، تصویر خود را به عنوان یک رهبر اجتماعی بازسازی کرده است.
او در مصاحبه با تایم، خواستار عدالت در سلامت شد: «آزمایشهای ژنتیک و غربالگری نباید فقط برای پولدارها باشد. هر زنی، فارغ از اینکه کجای دنیا زندگی میکند یا چقدر پول دارد، باید حق داشته باشد بداند در بدنش چه میگذرد. دسترسی به غربالگری نباید به منابع مالی بستگی داشته باشد.»
شجاعتی که الهامبخش است
نمایش جای زخمها، در دنیایی که زیبایی بینقص ستایش میشود، اقدامی جسورانه است. آنجلینا جولی با این حرکت، تعریف تازهای از قدرت زنانه ارائه میدهد: قدرت دانستن، انتخاب کردن و ایستادن پای تصمیم.
این زخمها، نشانه ضعف نیستند؛ نشانه زندگیاند. نشانه مادری که ماند، زنی که آگاهانه جنگید و انسانی که تصمیم گرفت تجربهاش را با دیگران به اشتراک بگذارد تا شاید جان دیگری نجات پیدا کند.
نمایش جای زخمهای جراحی توسط آنجلینا جولی، فراتر از یک حرکت جنجالی برای جذب مخاطب است. او با این کار، مفهوم «زیبایی هالیوودی» را بازتعریف کرد. او نشان داد که زخمهای روی تن یک زن، نه مایه شرمساری، بلکه نشانههای پیروزی در نبرد برای زندگی هستند. جولی با ۵۰ سال سن، ۶ فرزند و کولهباری از تجربیات تلخ و شیرین، حالا به جای مخفی کردن حقیقت، آن را به سلاحی برای آگاهیرسانی تبدیل کرده است. او دیگر فقط یک بازیگر نیست؛ او صدای هزاران زنی است که در سکوت با سرطان میجنگند و حالا با دیدن زخمهای او، حس میکنند که تنها نیستند.
