داکوتا جانسون، ستاره سکسی و جنجالی هالیوود، بار دیگر با حضور پرزرقوبرق خود در جشنواره بینالمللی فیلم دریای سرخ ۲۰۲۵ در جده عربستان خبرساز شد. او در مراسم «زنان در سینما» با لباسی نیمهشفاف از مجموعه زمستانی برند «کلویی» ظاهر شد؛ لباسی که با یقهای بسیار باز تا نزدیکی قفسه سینه، دامن لایهلایه و جزئیات رمانتیک، نگاهها را به سمت او کشاند.
این لباس سفید گیپوری با آستینهای پفدار و دامن بلند، ترکیبی از سبک بوهو و جسارت مدرن بود. اما آنچه بیش از همه توجهها را جلب کرد، جزئیات غیرمنتظره «پپلوم» در ناحیه کمر بود؛ جزئیاتی که یادآور مد دهه ۲۰۰۰ میلادی (Y2K) بود و واکنشهای متفاوتی در میان منتقدان مد برانگیخت.
داکوتا جانسون، ستاره آمریکایی، برای دومین روز متوالی در جشنواره دریای سرخ، با یک پیراهن سفید توری و کاملاً بدننما که یقه آن تا دندهها باز بود، سنتهای جده را زیر پا گذاشت. او سپس در سخنانی جنجالی، سینمای آمریکا را به «زشتی» متهم کرد.
در جشنواره بینالمللی فیلم دریای سرخ ۲۰۲۵ در جده، عربستان سعودی، داکوتا جانسون ثابت کرد که برای دیده شدن، حاضر است تمام خطوط قرمز فرهنگی و اخلاقی را نادیده بگیرد. پس از جنجال لباس دکلته مشکی و برشدارش در روز افتتاحیه، این ستاره فیلمهای Fifty Shades of Grey در روز بعد (۵ دسامبر)، با یک انتخاب فاجعهبارتر، رسانههای جهان را به تسخیر خود درآورد.
جانسون در مراسم «زنان در سینما» (Women In Cinema)، با یک پیراهن سفید توری کاملاً بدننما از مجموعه زمستانی ۲۰۲۵ برند کلوئی (Chloé) ظاهر شد. این لباس نه تنها کاملاً شفاف بود و بدن او را نمایان میکرد، بلکه تضاد خیرهکنندهای بین سبک «بوهو دریم» (رؤیای کولیوار) لباس و محیط فوقالعاده محافظهکار جده ایجاد کرده بود.
جانسون که بارها با لباسهای بدننما و نیمهشفاف روی فرش قرمز ظاهر شده، این بار نیز نشان داد که «لباسهای برهنه» بخشی از برند شخصی او هستند. پیشتر او با لباس گیپوری آبی کبالت، پیراهن مشکی شفاف و لباس ابریشمی گوچی با بالاتنه گیپوری خبرساز شده بود. حالا این انتخاب سفید و نیمهشفاف، یکی از جسورانهترین استایلهای او محسوب میشود.
او برای تکمیل ظاهرش تنها یک انگشتر بزرگ، مانیکور ساده و آرایش طبیعی با لبهای صورتی براق انتخاب کرد. موهای رها و چتریهای معروفش نیز قاب صورتش را شکل دادند.
جانسون در این جشنواره نه تنها با استایل سکسیاش بلکه با سخنان صریحش درباره سینما و صنعت هالیوود خبرساز شد. او گفت: «این جشنواره ایمان من به سینما را دوباره زنده کرد. در آمریکا همهچیز کمی تاریک به نظر میرسد، اما همین کمتر از ۲۴ ساعت حضور در عربستان باعث شد دوباره به سینما امیدوار شوم.»
او همچنین در نشست «گفتوگو با…» درباره رابطه عشق و نفرتش با بازیگری و تهیهکنندگی صحبت کرد: «بازیگری گاهی مثل جنگیدن با خودم است تا به جایگاه احساسی برسم. تهیهکنندگی هم پر از بخشهای تاریک است؛ سرمایهگذاران گاهی خیلی مشکوک و غیرقابل اعتمادند. اما در عین حال هر دو برایم بسیار رضایتبخش هستند.»
جانسون در روزهای مختلف جشنواره با لباسهای متفاوت ظاهر شد؛ یک روز با پیراهن مشکی بدون بند و شکاف بلند، روز دیگر با لباس سفید نیمهشفاف. این تنوع استایلها نشان میدهد که او بهخوبی میداند چگونه با انتخابهای جسورانه، رسانهها را به سمت خود جلب کند.
این پیراهن توری، مجموعهای از جزئیات جسورانه بود که آن را به یک انتخاب «تابوشکن» تبدیل میکرد:
- یقه باز و عمیق: یقه لباس به شکل بسیار عمیق و بازی تا ناحیه دندههای جانسون ادامه پیدا کرده بود. این میزان از آشکارسازی اندام، در یک مراسم رسمی در خاورمیانه، یک تقابل فرهنگی شدید محسوب میشد.
- توری بدننما: پارچهی سفید توری، کاملاً نیمهشفاف و بدننما بود، به طوری که تمام بدن او از زیر پارچه نمایان میشد.
- جزئیات بحثبرانگیز: دامن لباس با لایههای توری و چیندار که یادآور مُد دهه ۲۰۰۰ میلادی (Y2K) بود، به شکل عجیبی در ناحیه باسن قرار گرفته بود که به بحثهای حول انتخاب لباس او دامن میزد.
این دومین نمایش پرحرارت جانسون در دو روز متوالی بود و نشان میداد که این بازیگر، که به خاطر سادگی در استایل خیابانیاش شناخته میشود، آگاهانه در حال استفاده از استراتژی «برهنگی کلامی و بصری» برای تضمین دیده شدن در یک فضای سینمایی پر رقیب است.
تراژدی بزرگتر، عنوان مراسمی بود که جانسون در آن شرکت داشت: «زنان در سینما». بسیاری از منتقدان این سوال را مطرح کردند که آیا پوشیدن یک پیراهن به شدت جنسی و بدننما، به نام حمایت از زنان و سینما، یک تناقض بزرگ نیست؟
از نظر بسیاری، این لباس، بهجای تمرکز بر دستاوردها و هوش زنان فیلمساز، بار دیگر توجه را به «ابژهسازی» و فیزیک بدن یک سلبریتی غربی جلب کرد. این اقدام در کشوری که در حال مبارزه برای بهبود حقوق و جایگاه زنان است، به عنوان یک حرکت گمراهکننده تفسیر شد.
جنجال داکوتا جانسون تنها به لباسش ختم نشد؛ او با سخنان آتشین خود در نشستهای فستیوال، یک بمب خبری داخلی در صنعت سینمای آمریکا منفجر کرد.
جانسون که اکنون به سمت تهیهکنندگی (با کمپانی TeaTime Pictures) روی آورده است، بهطور صریح از تاریکیها و جنبههای پنهان هالیوود پرده برداشت:
«در آمریکا (صنعت سینما) احساس واقعاً دلهرهآوری به من دست میدهد. پشت صحنه واقعاً زشت است. کسانی که سرمایهگذاری میکنند، واقعاً افرادی هستند که شبهه مالی دارند (Shady Financiers). این دلخراش است.»
او تهیهکنندگی را چالشبرانگیزتر از بازیگری دانست و گفت: «در بازیگری در یک حباب قرار دارم، اما در تهیهکنندگی پرده را کنار میزنی و میبینی که چقدر زشت است.»
در حالی که داکوتا جانسون با شدیدترین لحن از هالیوود انتقاد میکرد، بلافاصله پس از آن، به ستایش سینمای نوپای عربستان سعودی پرداخت:
«احساسی که از این جشنواره دارم، الهامبخش است. من احساس میکنم ایمانم به سینما بازگشته است. میخواهم در شرکت تهیهکنندگی خودمان در ایالات متحده، همینطور عمل کنیم و از تمام این فیلمسازان حمایت کنم.»
این سخنان، جنجال را به سطح سیاسی و اقتصادی ارتقا داد. چرا یک ستاره آمریکایی در خاک یک کشور ثروتمند و نوپا، سیستم سینمایی کشور خود را «فاسد» و «دلهرهآور» میخواند؟ منتقدان این حرکت را به منافع مالی و انگیزههای تهیهکنندگی او ربط دادند؛ گویا او در جستجوی سرمایهگذاران جدیدی است که به آنها «ایمان» بیاورد.
داکوتا جانسون با انتخاب لباسهای شفاف و برشدارش در جده، و به دنبال آن، سخنان جنجالیاش علیه سینمای آمریکا، یک پیام پیچیده و بحثبرانگیز ارسال کرد: او میخواهد با تمام قدرت و بدون هیچ مرزی (چه در پوشش و چه در بیان)، هم به عنوان یک فمینیست سینمایی و هم به عنوان یک چهره ضد جریان اصلی در آمریکا، دیده شود. در نهایت، ستاره «۵۰ سایه» در دو روز، با توری اغواگر و برهنگی کلامی، تمام توجه بینالمللی را به سمت خود و میزبانان جشنواره جده معطوف کرد.
