لباس راما دوجی «بانوی اول» نیویورک: پیام سیاسی پنهان در تاپ فلسطینی همسر زهران ممدانی!

در شبی که تاریخ در حال نوشته شدن بود و نیویورک، قلب تپنده جهان غرب، اولین شهردار مسلمان و جوان‌ترین شهردار خود در یک قرن اخیر را انتخاب می‌کرد، تمام چشم‌ها تنها به یک مرد دوخته نشده بود. در کنار زهران ممدانی، شهردار پیروز و جنجالی، زنی ایستاده بود که با سکوت و تنها با زبان «مد»، پیامی قدرتمندتر از هزاران سخنرانی سیاسی را مخابره می‌کرد. راما الدواجی، هنرمند و تصویرگر ۲۸ ساله سوری-آمریکایی، در اولین حضورش به عنوان «بانوی اول» آینده نیویورک، نه تنها یک لباس زیبا، بلکه یک نقشه سیاسی و فرهنگی پیچیده را به تن کرده بود.

این یک نمایش مد ساده نبود؛ این یک بیانیه حساب‌شده، هوشمندانه و عمیقاً «سکسی» (به معنای گیرا و پرقدرت) در مورد هویت، مقاومت و آینده شهری بود که حالا در دستان آن‌ها قرار دارد.

کالبدشکافی یک استایل سیاسی؛ وقتی لباس‌ها فریاد می‌زنند

در نگاه اول، راما الدواجی یک استایل «کاملاً مشکی» (All Black) شیک و مدرن را انتخاب کرده بود؛ انتخابی امن برای همسر یک سیاستمدار. اما شیطان، در جزئیات نهفته بود. استایل او، ترکیبی هوشمندانه از دو هویت متضاد بود که کمپین همسرش بر پایه آن بنا شده بود: پلی بین خاورمیانه و نیویورک.

• تاپ فلسطینی-اردنی (نماد مقاومت): بخش اصلی و جنجالی لباس او، یک تاپ دکلته از جنس جین مشکی بود که توسط زید حجازی (Zeid Hijazi)، طراح آوانگارد فلسطینی-اردنی ساکن لندن، طراحی شده بود. این یک انتخاب تصادفی نبود. زید حجازی به خاطر آثاری شهرت دارد که «داستان‌سرایی فرهنگی» را با «آینده‌نگری عربی» ترکیب می‌کند و به صراحت به مضامینی چون هویت، مقاومت و کوئیر بودن (Queerness) می‌پردازد. گلدوزی‌های روی تاپ، که با لیزر حکاکی شده بودند (یک تکنیک حافظ محیط زیست)، طرح‌هایی الهام‌گرفته از «فولکلور باستانی» خاورمیانه بودند. نام خود این تاپ نیز «فرکانس» (Frequency) بود. راما با پوشیدن این تاپ، آن هم در شبی که همسرش (که از حامیان سرسخت جنبش فلسطین آزاد است) پیروز شده، عملاً یک بیانیه سیاسی بدون کلام صادر کرد. او میراث خاورمیانه‌ای خود را نه تنها پنهان نکرد، بلکه آن را به عنوان «زره» خود در اولین شب ورود به تالارهای قدرت پوشید.
• دامن نیویورکی (نماد تعلق): او این تاپ جنجالی را با یک دامن مخمل و توری مشکی از برند اولا جانسون (Ulla Johnson) ست کرده بود؛ طراحی که خود یک «نیویورکی اصیل» (born-and-raised New Yorker) است. این ترکیب، یک شاهکار دیپلماتیک در دنیای مد بود. راما الدواجی با این استایل می‌گفت: «من به ریشه‌های خاورمیانه‌ای و مقاومت فرهنگی‌ام افتخار می‌کنم (تاپ فلسطینی)، اما همزمان، من بخشی جدایی‌ناپذیر از بافت این شهر هستم (دامن نیویورکی).» این لباس، تجسم عینی کمپین «چندفرهنگی» زهران ممدانی بود.

زوج طلایی جدید؛ «شهردار مسلمان» و «هنرمند سوری»

ورود این زوج به تالار شهر نیویورک، یک زلزله فرهنگی است. زهران ممدانی، نه تنها اولین شهردار مسلمان و جنوب آسیایی، بلکه جوان‌ترین شهردار در بیش از یک قرن اخیر است. و همسرش، راما الدواجی ۲۸ ساله، جوان‌ترین «بانوی اول» در تاریخ این شهر خواهد بود.

این دو، نماد یک نسل جدید و بی‌پروا هستند. داستانی که چگونه این دو با هم آشنا شدند، خود گویای همه‌چیز است: آن‌ها در اپلیکیشن دوست‌یابی «هینج» (Hinge) با هم آشنا شدند؛ واقعیتی که راما با افتخار از آن صحبت می‌کند و شاید بهترین تبلیغ رایگان در تاریخ این اپلیکیشن باشد.

راما الدواجی یک همسر سیاستمدار سنتی نیست که در سایه شوهرش بایستد. او خود یک هنرمند و تصویرگر تحصیل‌کرده با مدرک کارشناسی ارشد هنرهای زیبا از دانشکده هنرهای تجسمی نیویورک است. آخرین پروژه او، تصویرگری برای مجله «ووگ» (Vogue) درباره کارگران صنعت پوشاک نیویورک بوده است. این نشان می‌دهد که او نه تنها به مد علاقه‌مند است، بلکه به جنبه‌های انسانی و کارگری پشت این صنعت نیز عمیقاً آگاه است.

سخنرانی پیروزی؛ «نیویورک نوری در تاریکی خواهد بود»

در حالی که راما با لباس معنادارش در کنار او ایستاده بود، زهران ممدانی سخنرانی‌ای ایراد کرد که نشان می‌داد این زوج دقیقاً می‌دانند چه پیامی را می‌خواهند ارسال کنند. او در میان فریادهای هواداران گفت: «در این لحظه از تاریکی سیاسی، نیویورک نوری خواهد بود.»

او مستقیماً به هویت‌هایی اشاره کرد که کمپینش را نمایندگی می‌کردند و همسرش با لباسش به آن‌ها ادای احترام کرده بود: «در اینجا، ما باور داریم که باید برای کسانی که دوستشان داریم بایستیم، چه یک مهاجر باشید، چه عضوی از جامعه ترنس‌ها،… یا هر کس دیگری که پشتش به دیوار خورده است. مبارزه شما، مبارزه ما نیز هست.» و سپس، در حالی که همسر سوری-آمریکایی‌اش در کنارش بود، افزود: «و ما تالار شهری خواهیم ساخت که در کنار نیویورکی‌های یهودی استوار می‌ایستد و در مبارزه با بلای یهودستیزی تردید نمی‌کند. جایی که بیش از یک میلیون مسلمان می‌دانند که نه تنها به این شهر، بلکه به تالارهای قدرت تعلق دارند.»

کالبدشکافی «اغواگری فرهنگی» بانوی اول جدید

«سکسی» و «تحریک‌آمیز» بودن در دنیای سیاست، معنایی متفاوت از فرش قرمز هالیوود دارد. جذابیت راما الدواجی در شب پیروزی، نه در برهنگی، بلکه در «هوشمندی» و «جسارت» او بود.

• اغواگری از طریق هوش: او ثابت کرد که می‌توان بدون گفتن یک کلمه، یک بیانیه سیاسی رادیکال صادر کرد. او از مد به عنوان یک سلاح نرم استفاده کرد.
• اغواگری از طریق هویت: در دورانی که هویت خاورمیانه‌ای و فلسطینی بودن در غرب با جنجال‌های زیادی روبروست، او با افتخار این هویت را در مرکز توجه قرار داد. این یک نمایش قدرت فرهنگی بود.
• اغواگری از طریق هنر: او به عنوان یک هنرمند، به جای انتخاب یک برند لوکس و امن مانند شنل یا دیور، سراغ یک طراح آوانگارد و مفهومی رفت. این نشان می‌دهد که «بانوی اول» جدید، قرار نیست یک عروسک مد باشد؛ او یک بازیگر فرهنگی فعال خواهد بود.

این زوج، نماینده نسل جدیدی از قدرت هستند که از شبکه‌های اجتماعی (آشنایی در Hinge)، هنر (شغل راما) و هویت‌های چندگانه (مسلمان، سوری، فلسطینی، نیویورکی) برای ایجاد تغییر استفاده می‌کنند. استایل راما الدواجی در شب انتخابات، تنها یک لباس نبود؛ این اولین فصل از کتابی بود که او و همسرش در چهار سال آینده برای نیویورک خواهند نوشت؛ کتابی که قطعاً جنجالی، هوشمندانه و پر از پیام‌های پنهان خواهد بود.