سلنا گومز در یک مصاحبه تکاندهنده، از سالها تمسخر به خاطر اضافه وزنش گفت. او فاش کرد که نوسان وزنش به دلیل داروهای بیماری لوپوس و پیوند کلیه بوده و این قضاوتها او را به مرز فروپاشی رسانده بود.
سلنا گومز، ستارهای که همیشه با لبخند و انرژی مثبت در مقابل دوربینها ظاهر میشود، سرانجام سکوت خود را شکست و از زخم عمیقی پرده برداشت که سالها در سکوت تحمل کرده بود. او در یک مصاحبه تکاندهنده با مجله «Allure»، فاش کرد که چگونه بیرحمانهترین قضاوتها و تمسخرها را درست زمانی تحمل میکرد که در پشت پرده، برای زنده ماندن میجنگید.
بغضی که پس از سالها ترکید
این خواننده ۳۳ ساله اعتراف کرد که سالها با «مشکلات مربوط به وزن» و ناامنیهای ناشی از آن دستوپنجه نرم کرده است. او گفت: «من به این موضوع بسیار حساس هستم. وقتی کسی به من میگفت چاق، انگار یک نیشتر به قلبم میخورد.»
اما بخش تکاندهنده ماجرا اینجا بود: سلنا فاش کرد که این نظرات بیرحمانه و «چاقهراسی» (fat-shaming) درست زمانی به اوج خود رسید که او در حال مبارزه با بیماریهای سختی بود. او توضیح داد که نوسان وزن شدیدش، نه به خاطر پرخوری، بلکه به دلیل عوارض جانبی داروهای قدرتمندی بود که برای کنترل بیماری لوپوس و پس از شیمیدرمانی و پیوند کلیه مصرف میکرد.
او در یک لایو تیکتاک در سال ۲۰۲۳ گفته بود: «وقتی این داروها را مصرف میکنم، بدنم آب زیادی نگه میدارد و پف میکنم. وقتی مصرف نمیکنم، وزنم کم میشود. اما من ترجیح میدهم سالم باشم و از خودم مراقبت کنم. داروهایم برایم مهم هستند و به زنده ماندنم کمک میکنند.»
«من مدل نیستم و هرگز نخواهم بود!»
سلنا که از بیماری اختلال دوقطبی نیز رنج میبرد، توضیح داد که این حجم از قضاوتهای ظاهری، او را به جایی رساند که برای کنترل احساسات شدید خود به «رفتاردرمانی دیالکتیکی» روی آورد. با این حال، او هرگز اجازه نداد این حملات او را از پا درآورد.
او بارها با قدرت به منتقدانش پاسخ داده است. پس از مراسم گلدن گلوب ۲۰۲۳ که به خاطر لباسش مسخره شده بود، با خنده در اینستاگرام گفت: «یکم چاق شدم چون از تعطیلاتم لذت بردم، اما ما اهمیتی نمیدیم!»
این ستاره شجاع در ویدیوی دیگری با افتخار اعلام کرد: «من همینطور که هستم، بینقصم.» و افزود: «راستش را بخواهید، دیگر به وزنم اهمیت نمیدهم، چون مردم در هر صورت یک چیزی برای غر زدن پیدا میکنند.»
داستان سلنا گومز، روایتی تکاندهنده از بیرحمی قضاوتی است که در دنیای مجازی وجود دارد. او نماد مبارزهای است که بسیاری از افراد در سکوت با آن روبرو هستند؛ جنگیدن با یک بیماری سخت، در حالی که باید نگران نظرات دیگران درباره ظاهرشان نیز باشند. اما او با این اعتراف، یک بار دیگر ثابت کرد که قدرت واقعی، در پذیرش خود و جنگیدن برای سلامتی است، نه در پیروی از استانداردهای زیبایی غیرواقعی.
