سیدنی سوئینی، ستاره ۲۸ ساله بلوند و چشمآبی سریال جنجالی «یوفوریا»، زنی که با هر حرکتش طوفانی در شبکههای اجتماعی به پا میکند، سرانجام سکوت چهار ماهه خود را شکست. او در مصاحبهای جدید و داغ با مجله معتبر GQ (به مناسبت انتخابش برای جلد «مردان سال»!)، به بزرگترین جنجال زندگی حرفهای خود پاسخ داد: تبلیغ شلوار جینی که به اتهام «نژادپرستی» و «ترویج برتری ژنتیکی» تا مرز نابودی رفت.
اما این تمام ماجرا نبود. این جنجال به قدری بالا گرفت که «دونالد ترامپ»، رئیسجمهور ۷۹ ساله آمریکا، شخصاً به آن واکنش نشان داد و با یک جمله، آتش این معرکه را شعلهورتر کرد.
حالا، پس از ماهها سکوت، سیدنی سوئینی که به نظر میرسد از مرکز این طوفان بیخبر بوده، با چهرهای معصومانه میگوید: «من فقط یک تبلیغ شلوار جین انجام دادم!»

طوفان در فنجان جین؛ «ژن» یا «جین»؟
بیایید به چهار ماه قبل برگردیم، ۲۳ جولای. برند محبوب و جوانپسند «امریکن ایگل» (American Eagle) از کمپین پاییزی جدید خود با حضور داغترین ستاره حال حاضر هالیوود، سیدنی سوئینی، رونمایی کرد. عنوان کمپین ساده و درخشان به نظر میرسید: “Sydney Sweeney Has Great Jeans” (سیدنی سوئینی جینهای عالی دارد).
اما این یک بازی کلمات خطرناک بود. در زبان انگلیسی، کلمه «Jeans» (شلوار جین) دقیقاً مانند «Genes» (ژنها) تلفظ میشود. طراحان کمپین، آگاهانه روی این جناس کلامی مانور دادند. در یکی از ویدئوهای تبلیغاتی، سیدنی سوئینی، با آن ظاهر بینقص و چهرهای که نماد زیبایی کلاسیک آمریکایی (بلوند، چشم آبی، پوست سفید) محسوب میشود، مستقیماً به دوربین نگاه میکند و میگوید:
«ژنها (Genes) از والدین به فرزندان منتقل میشوند و اغلب صفاتی مانند رنگ مو، شخصیت و حتی رنگ چشم را تعیین میکنند.»
سپس دوربین روی چهره او زوم میکند و او با لبخندی مرموز میگوید:
«جینهای (Jeans) من آبی هستند.»
این کافی بود تا جهنم به پا شود.

اتهام سنگین؛ ترویج «اِصلاح نژاد» و برتری ژنتیکی!
در عرض چند ساعت، منتقدان و کاربران شبکههای اجتماعی، این تبلیغ را «نژادپرستانه» خواندند. آنها معتقد بودند این کمپین صرفاً در مورد شلوار جین نیست، بلکه به طور زیرپوستی و خطرناکی در حال ترویج مفهوم «اوژنیک» (Eugenics) یا «اِصلاح نژاد» است.
«اوژنیک» یک تئوری شبهعلمی و به شدت بدنام است که معتقد است میتوان با «تولید مثل انتخابی» (مانند کاری که با حیوانات میکنند)، نژاد بشر را بهبود بخشید و صفات «نامطلوب» را حذف کرد. این همان ایدئولوژیای بود که هسته اصلی تفکرات نازیها در آلمان را تشکیل میداد و منجر به فجایع انسانی بیشمار شد.
منتقدان میگفتند که «امریکن ایگل» با استفاده از سیدنی سوئینی به عنوان نماد «ژنهای عالی» (Great Genes)، در حال ارسال این پیام نژادپرستانه است که زیبایی آریاییگونه (بلوند و چشم آبی) همان «ژنهای برتر» هستند که باید منتقل شوند.
این اتهام، برای یک برند لباس که مشتریان اصلیاش نوجوانان و جوانان از تمام نژادها هستند، یک کابوس روابط عمومی بود.

جنجال سکسی؛ کپیبرداری از «بروک شیلدز» و نگاه مردانه
اما اتهام نژادپرستی تنها لایه این کیک جنجالی نبود. لایه دوم، اتهام «جنسیسازی» (Sexualization) افراطی و کپیبرداری آشکار از یک تبلیغ بدنام دیگر در تاریخ مد بود.
بسیاری از منتقدان فمینیست، این کمپین را به دلیل «پاسخگویی به نگاه مردانه» (Catering to the male gaze) محکوم کردند. آنها معتقد بودند نحوه فیلمبرداری، زومهای اغراقشده روی بدن سوئینی و ژستهای او، هیچ ربطی به فروش شلوار جین نداشته و صرفاً برای جلب توجه مردان طراحی شده است.
این ماجرا، خاطره تبلیغ جنجالی «بروک شیلدز» (Brooke Shields) برای «کلوین کلاین» در سال ۱۹۸۰ را زنده کرد. در آن تبلیغ، بروک شیلدز که تنها ۱۵ سال داشت، با ژستی اغواگرانه میگفت:
«میخواهید بدانید بین من و کلوینهایم (شلوار جیم) چه چیزی وجود دارد؟ هیچی.»
آن تبلیغ در زمان خود به دلیل استفاده جنسی از یک نوجوان، غوغایی به پا کرد. حالا، منتقدان میگویند کمپین سیدنی سوئینی، با همان پیام «انتقال نسل به نسل» (که در تبلیغ بروک شیلدز هم وجود داشت) و همان حس اغواگری، یک کپی مدرن و به همان اندازه مشکلساز از آن فاجعه دهه ۸۰ است.

سیدنی سرانجام سکوتش را میشکند؛ «غافلگیر شدم!»
و حالا، چهار ماه پس از این طوفان، مجله GQ در مصاحبه جلد «مردان سال» (!) خود، این سوال کلیدی را از سیدنی سوئینی ۲۸ ساله پرسید: «آیا از واکنشها به تبلیغ امریکن ایگل غافلگیر شدی؟»
پاسخ سیدنی، به همان اندازه که جنجالی بود، ساده و حتی کمی «معصومانه» به نظر میرسید. او گفت:
«من یک تبلیغ جین انجام دادم. منظورم این است که، واکنشها قطعاً غافلگیرکننده بود، اما من عاشق شلوار جین هستم. من تماماً شلوار جین میپوشم. من به معنای واقعی کلمه هر روز زندگیام یک تیشرت و شلوار جین میپوشم.»
این پاسخ، بسیاری را خشمگینتر کرد. آیا ممکن است ستارهای در سطح او، که با نقشهای پیچیده و به شدت جنسی در «یوفوریا» و «لوتوس سفید» شناخته میشود، تا این حد از بازیهای کلامی و مفاهیم فرهنگی پیرامون خود بیاطلاع باشد؟
او با این پاسخ، به طور کامل اتهامات مربوط به «برتری ژنتیکی» و «نگاه مردانه» را نادیده گرفت و وانمود کرد که این فقط یک تبلیغ ساده برای شلواری بوده که او هر روز میپوشد. این یا یک سادهلوحی باورنکردنی است، یا یک حرکت روابط عمومی درخشان برای فاصله گرفتن از جنجالی که میتوانست حرفهی او را نابود کند.

بمب سیاسی؛ ورود «دونالد ترامپ» به ماجرای شلوار جین!
اما این تمام مصاحبه نبود. خبرنگار GQ سوال بعدی را شلیک کرد: «چه حسی داشت که رئیسجمهور و معاون رئیسجمهور در مورد تبلیغ شلوار جین شما صحبت کردند؟»
اینجا جایی است که ماجرا از یک جنجال فرهنگی به یک بحران سیاسی تبدیل میشود. در ماه آگوست، زمانی که این جنجال در اوج بود، خبرنگاری در پنسیلوانیا نظر «دونالد ترامپ» را در مورد این تبلیغ پرسید. ترامپ که ظاهراً از ماجرا بیخبر بود، ابتدا واکنشی نشان نداد. اما همان خبرنگار به او اطلاع داد که سیدنی سوئینی در ایالت فلوریدا به عنوان «جمهوریخواه» ثبتنام کرده است.
واکنش ترامپ ۷۹ ساله، طلایی بود. چشمانش برقی زد و گفت:
«او یک جمهوریخواه ثبتشده است؟ اوه، حالا من عاشق این تبلیغ شدم!»
ترامپ ادامه داد: «جدی میگی؟ سیدنی سوئینی…؟ تعجب میکنید اگر بدانید چند نفر جمهوریخواه هستند. این یکی را نمیدانستم، اما خوشحالم که به من گفتی.»
این اظهارنظر، بنزینی بود بر آتش. حالا این تبلیغ فقط «نژادپرستانه» و «سکسیستی» نبود؛ بلکه تبدیل به نمادی در «جنگ فرهنگی» آمریکا شده بود. لیبرالها از آن متنفر بودند (به خاطر اتهام برتری نژادی) و حالا، رهبر محافظهکاران از آن حمایت میکرد (آن هم نه به خاطر محتوای تبلیغ، بلکه به خاطر گرایش سیاسی ستارهاش).
این در حالی است که سیدنی سوئینی، اگرچه گرایش سیاسیاش ثبت شده، اما هرگز به طور علنی درباره سیاست صحبت نکرده و هرگز از ترامپ حمایت یا پشتیبانی نکرده است. او به طرز ماهرانهای خود را از این بازی دور نگه داشته است.

دفاعیه برند و میراث یک جنجال
در مواجهه با این بحران، «امریکن ایگل» در تاریخ ۱ آگوست در اینستاگرام بیانیهای صادر کرد و سعی کرد ماجرا را جمع کند. آنها نوشتند:
«[کمپین] “سیدنی سوئینی جینهای عالی دارد” همیشه و همواره درباره شلوار جین بوده است. شلوار جین او. داستان او. ما به جشن گرفتن اینکه چگونه همه شلوار جین AE خود را با اعتماد به نفس و به روش خود میپوشند، ادامه خواهیم داد. شلوار جین عالی به همه میآید.»
این دفاعیه، تقریباً هیچکس را قانع نکرد.
امروز، سیدنی سوئینی با مصاحبه جدیدش تلاش میکند تا خود را از این مخمصه نجات دهد. او میخواهد به دنیا بگوید که فقط یک بازیگر است که شلوار جین را دوست دارد، نه یک نماد برتری ژنتیکی یا یک مهره در بازی سیاسی ترامپ.
اما در دنیای امروز، هیچچیز به این سادگی نیست. ستاره «یوفوریا» یاد گرفت که در عصر شبکههای اجتماعی، فروش یک «شلوار جین آبی» میتواند به راحتی به اتهامی برای ترویج «ژنهای برتر» تبدیل شود؛ و اینکه حتی اگر تو نخواهی، سیاستمدارانی مانند دونالد ترامپ، تو و شلوارت را به بخشی از کارزار سیاسی خود تبدیل خواهند کرد.

